In de raadsvergadering van 13 december 2007 zijn de prijzen voor bouwgrond voor 2008 vastgesteld. Ongeveer 5 jaar geleden is echter besloten om alleen in de categorie dure vrije sector bouwgrond aan inwoners te verkopen om er zelf een huis op te bouwen. Bij alle andere goedkopere categorieën wordt de bouwgrond bebouwd en worden de woningen te koop aangeboden. Bij de verkoop van deze woningen wordt niet gekeken naar de kosten van bouwgrond, architect, bouwvergunning, aannemer etc, maar voor hoeveel deze woningen verkocht kunnen worden: de marktwaarde. De gemeente maakt daarbij een winst van ca. 30000 euro per woning. Als je dit bij een sociale woning op een klein perceel optelt bij de grondprijs, dan wordt de prijs per vierkante meter aanmerkelijk hoger dan de zgn. “dure” vrije sector grond. Dit was een politieke keuze van het toenmalige college, met als portefeuillehouder voor bouwen en wonen wethouder Jan van Tilburg van Keerpunt ’98.

In het centrumplan wordt overigens niet eens gesproken over een grondprijs, maar over een opbrengst per woning. Zou je deze opbrengst delen door het grondoppervlak, dan kom je veel hoger uit dan onze “dure” bouwgrond.
Er zijn natuurlijk ook andere mogelijkheden, zoals de bouwgrond verkopen aan de toekomstige bewoners die vervolgens zelf de bouw van de woningen regelen. Dat kan ook in de goedkopere categorieën. Door dit (collectieve) particuliere opdrachtgeverschap is goedkoper te bouwen. Het verschil tussen de totale bouwkosten en de verkoopprijs op basis van de marktwaarde is dan winst voor de toekomstige bewoners.
Zelfs als de gemeente een “markconforme” prijs voor de grond hanteert, zijn de kopers goed uit. Zeker als kavels van een niet al te grote omvang uitgegeven worden.
In de raadsvergadering stelde het college voor om de prijzen met 6% te verhogen. Dit was in feite een formaliteit, in 2008 zal er waarschijnlijk helemaal geen nieuwe bouwgrond verkocht worden. Fractie Ulicoten wilde geen verhoging van de grondprijzen en Keerpunt ‘98 alleen verhoging voor de dure vrije sector.
Verhoging van de grondprijzen heeft echter alleen gevolgen voor de dure vrije sector, want in de andere categorieën is het een verschuiving tussen grondprijs en winst.
Een systeem van gedifferentieerde grondprijzen heeft normaalgesproken tot doel om de categorieën zoals sociale huurwoningen en starterswoningen betaalbaar te houden. Dit is gewenst als die woningen anders te duur zouden zijn. Maar zolang Baarle-Nassau nog een forse winst kan maken op starterswoningen, zal er geen goedkope grond verkocht worden aan mensen die er zelf willen bouwen. Dan is het systeem van gedifferentieerde grondprijzen dus overbodig en werkt juist averechts. Het –ook door de rijksoverheid bepleite- collectief particulier opdrachtgeverschap komt dan nooit van de grond, starters en mensen met een smallere beurs krijgen geen kans om door zelfwerkzaamheid goedkoper een woning te verkrijgen.Het is daarom tijd om het systeem te heroverwegen en bijvoorbeeld een reële grondprijs te bepalen per plan dat in ontwikkeling genomen wordt.

Ad Severijns

---